السلام عليكم ورحمة الله وبركاته؛ جناب شیخ چرا نام ( الصمد) که از نام های خداوند متعال استن یک مرتبه در قرآن آمده است؟و مسلمان چگونه می تواند خود را به این نام آراسته کند؟ إسم الله الصمد لم يذكر في القرآن إلا مرة واحدة

الحمدلله  و أصلي  و أسلم  علي  نبينا  محمد  و علي  آله  وصحبه.

أما  بعد؛

و عليكم  السلام  و  رحمة  الله  و  بركاته، أما  بعد:

در پاسخ  به  سوال  شما  می گوییم:

اولا: حکمت  خاص  و قاعده مشخص - برای  تعداد نام  های  ذكر شده خداوند  در قرآن- وجود  ندارد بلکه  برخی  از  نام  های  خداوند  متعال  مانند ( الصمد) و ( الأحد ) تنها  یک  بار  در  قرآن عنوان  شده اند.

دوما:وظیفه  ما در قبال  نام های  خداوند  إثبات و ايمان به مقتضي و  معنی  و مفهوم  آنها  و پرستش   خداوند  از طریق  آنها  است  که از طریق  خواندن و ذکر  خداوند  بوسیله این  نام  ها محقق  می  شود  همانطور  که  خداوند  می  فرماید: (وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا َ)يعنى: (زیباترین  نام  ها از آن  الله  هستند  پس  او را با آنها  بخوانید)الاعراف/۱۸۰

اما  توصیف  شدن  مخلوقات  به  همه  نام  های  خداوند جایز  نیست  زیرا  برخی  از  نام  های  خداوند  مانند   (المتکبر) و (الإله) به  معنی: معبود  و مانند  آن وجود  دارند  که  تشبه و توصیف شدن  انسان  به  آنها  حرام  است  زیرا  در صحیح  مسلم  حدیث (۲۶۲۰) و سنن  ابوداود (۴۰۴۹) از ابوهریره  رضي  الله  عنه  روایت  شده  است  که  رسول الله  صلي الله عليه  وسلم  فرمود: ( خداوند  متعال  در حدیث  قدسی  می فرماید: (الكبرياء  ردائي  و العظمة  إزاري  فمن  نازعني  واحد  منهما  قذفته  في  النار)يعني: (کبریاء  و عظمت جامه  من هستند  و هر فردي  که  بخواهد  در مورد  آنها  با من مقابله  کند(تکبر  بورزد  و در این  دوصفت  خود  را شبیه  من کند) او را به  آتش  دوزخ  می افکنم)لفظ  حدیث  از سنن  ترمذی  می باشد.

و حدیثی  که  در برخی  اثرها  به  رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  نسبت  داده که  فرموده  است: (تخلقوا  بأخلاق  الله) یعنی: (خودتان  را  به اخلاق  الله  آراسته  کنید) صحیح  نیست  و از رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  ثابت  نشده  است.

توصیف شدن انسان به برخی  از  نام  ها و صفات  خداوند  مانند: علم  و رحمت  و حکمت  پسندیده  است  و توصیف  شدن  به  برخی  از  آنها  مانند  الاله (به  معنی  معبود) و امثال  آن  حرام  است زیرا بنده با صفاتی  کامل  میشود  که  خداوند  از آنها پاک  و  منزه  است لذا کمال او در بندگی و اظهار  فقر  و ناتوانی و ناچیزی  در مقابل الله،  پرودگار جهانیان است  وخداوند  متعال  از همه  این  صفات  پاک  و  منزه  است  زیرا  او ستوده  شده  و بزرگ  مرتبه  و بالامرتبه می باشد از اینرو   باید  از برخی توصیفات  که  انسان  را  به  گمراهی  اعتقادی  یا عملی  سوق  می دهند  به  شدت  خودداری  شود.

برادرتان:

شیخ  دکتر/خالد  المصلح

۱۴۲۸/۱/۶ هجری  قمری