الحمد لله و صلي الله و سلم و بارك علي رسول الله و علي آله وصحبه.
أما بعد:
در پاسخ به پرسش شما از خداوند طلب توفیق کرده و می گوییم:
اگر تاخیر در به جا آوردن روزه های قضاء از روی عذر بوده است به اتفاق اهل علم تنها قضاء بر او واجب است زیرا خداوند متعال می فرماید: (فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ) یعنی: (پس هر یک از شما-که در ماه رمضان بیمار یا مسافر- باشد ( به اندازه روزهایی که روزه نگرفته است) درروزهای دیگر روزه بگیرد )البقرة/١٨٤ و در آیه دیگر می فرماید: (وَمَنْ كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۗ يُرِيد)يعني: (و هر فردی که بیمار یا در سفر باشد باید -به اندازه روزه هایی که روزه نگرفته است- در روزهای دیگر روزه بگیرد)البقرة/١٨٥ لذا تنها قضاء بر او واجب است.
مساله کفاره بهمراه قضاء نزد جمهور ( اکثریت) اهل علم زمانی مطرح می شود که انسان بدون عذر روزه های قضاء را-تا فرا رسیدن رمضان بعدی- به تأخیر بیندازد؛لذا اگر تأخیر در به جا آوردن قضاها از روی عذر بوده است به اتفاق اهل علم فقط قضاء بر او واجب می شود و اگر تاخیر بدون عذر بوده است طبق رأی جمهور اهل علم بایستی به همراه قضاء نیز کفاره بپردازد و گروهی از اهل علم قائل بر اینند که در چنین شرایطی قضاء واجب و کفاره (غذا دادن به يك مستمند در ازای هر روز) سنت است و این قول: که طبق آن" کفاره واجب نیست بلکه مستحب است" أرجح أقوال می باشد زیرا از برخی أصحاب رسول الله صلى الله عليه وسلم مانند سیدنا ابوهریره و إبن عمر رضي الله عنهم وارد شده است.
شيخ دكتر/ خالد بن عبدالله المصلح
