حكم فردی که قضای روزه های خود را آنقدر به تأخیر می اندازد تا اینکه رمضان می رسد چیست؟ ما حكم من أخرت القضاء حتي أدركها رمضان؟

الحمد لله  و صلي  الله  و سلم  و بارك  علي  رسول  الله  و علي  آله  وصحبه.

أما  بعد:

در پاسخ به پرسش  شما  از خداوند طلب توفیق کرده و می گوییم:

اگر تاخیر در به جا آوردن روزه  های  قضاء  از روی  عذر بوده است به اتفاق اهل علم تنها قضاء بر او واجب  است زیرا  خداوند  متعال  می فرماید: (فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ) یعنی: (پس هر یک از شما-که در ماه رمضان بیمار  یا مسافر- باشد ( به اندازه  روزهایی  که روزه  نگرفته است) درروزهای دیگر  روزه  بگیرد )البقرة/١٨٤ و در آیه دیگر می فرماید: (وَمَنْ كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۗ يُرِيد)يعني: (و هر فردی که بیمار یا در سفر باشد باید -به اندازه  روزه هایی که روزه نگرفته  است- در روزهای  دیگر  روزه  بگیرد)البقرة/١٨٥ لذا تنها قضاء بر او واجب است.

مساله کفاره بهمراه  قضاء نزد جمهور ( اکثریت) اهل علم زمانی مطرح می شود که انسان بدون عذر روزه های قضاء را-تا فرا رسیدن رمضان بعدی- به تأخیر بیندازد؛لذا اگر تأخیر در به جا آوردن قضاها از روی عذر بوده است به اتفاق  اهل علم فقط قضاء بر او واجب می شود و اگر تاخیر بدون عذر بوده است طبق  رأی  جمهور اهل علم بایستی به همراه قضاء نیز کفاره بپردازد و گروهی از اهل علم قائل بر اینند  که در چنین شرایطی قضاء واجب و کفاره (غذا دادن به يك مستمند در ازای هر روز) سنت است و این قول: که طبق آن" کفاره واجب نیست بلکه مستحب است" أرجح  أقوال  می باشد زیرا از برخی أصحاب  رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  مانند سیدنا  ابوهریره  و إبن  عمر رضي  الله  عنهم وارد  شده است.

شيخ  دكتر/ خالد بن عبدالله  المصلح