الحمد لله و صلي الله و سلم و بارك علي رسول الله و علي آله وصحبه.
أما بعد:
در پاسخ به پرسش شما از خداوند طلب توفیق کرده و می گوییم:
بطور معلوم اصل و اساس روزه عبارت است از: نیت و خودداری نمودن از خوردن و آشامیدن و نزدیکی زناشوئی؛ لذا روزه از دو قسمت تشکیل شده است: نیت به همراه خودداری نمودن از خوردن و آشامیدن و نزدیکی زناشویی؛ از اینرو اگر فردی بدون نیت روزه، از خوردن و آشامیدن و نزدیکی زناشویی خودداری کند روزه دار محسوب نمی شود و همچنین اگر نیت روزه بیاورد و سپس چیزی بخورد بازهم بعنوان روزه دار محسوب نمی شود زیرا فعل و نیت او همسو بایکدیگر نیستند لذا از اینجا در میابیم که روزه متشکل از دو مؤلفه است: نیت به همراه خودداری از باطل کننده های روزه؛ در نتیجه اگر مؤلفه نیت از امتناع در خلال روز حذف شود در حقیقت او برای بازکردن روزه نیت کرده است و فقهاء می گویند: "هر فردی که بر بازکردن روزه نیت کند روزه اش باطل می شود" زیرا او یکی از مولفه های اصلی روزه را که عمل خودداری از باطل کننده های روزه مشروط به آن است را حذف می کند و از اینرو روزه اش باطل می گردد و قول صحیح نیز همین است زیرا رسول الله صلی الله عليه وسلم می فرماید: (إنما الأعمال بالنيات) يعني: ( اعتبار اعمال به نیت- فاعل آنها- بستگی دارد) و باتوجه به اینکه عمل مذکور فاقد نیت است لذا صحیح نمی باشد.
شیخ دکتر/خالد بن عبدالله المصلح
