حکم دعاء کردن به هنگام رکوع در نمازهای فرض چیست؟ ما حكم الدعاء عند الركوع في صلاة الفرض؟

الحمدلله  و صلي  الله  و سلم  و بارك  علي  رسول  الله  و علي  آله  وصحبه.
أما  بعد:
با طلب  توفيق  از خداوند  به  پرسش  شما  پاسخ  داده  و می گوییم:
در خصوص حکم  دعاء کردن در هنگام  رکوع  حدیثی  در صحیح  مسلم  از عبدالله  بن عباس  رضي  الله  عنهما  روایت  شده است  که طبق آن رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم  فرموده  است: ( فأما الركوع فعظموا فيه الرب عز وجل وأما السجود فاجتهدوا في الدعاء فقمن أن يستجاب)یعنی: (در رکوع  پرودگار  بزرگ را تعظیم  کنید  و در سجده  ها زیاد  دعاء کنید زیرا  دعاء-در  سجده- سزاوار  قبول  شدن  است) لذا حديث مذکور  بیانگر آن است  که انسان  در حال  رکوع  زیاد به تعظیم  خداوند  متعال  اعم  از تسبیح  و تقدیس او (گفتن:سبحان  ربي  العظيم) بپردازد و همچنین بیانگر  این  است  که  دعاء  در سجده بیشتر از رکوع انجام  بپذیرد و حدیث  به  معنی  آن نیست  که  دعاء در رکوع ممنوع می باشد  بلکه  بیانگر آن  است  که  دعای سجده نسبت به دعاء در ساير  حالت هاي  نماز بيشتر سزاوار  قبول  شدن  است زيرا  دعاء كردن  در رکوع  به  دنبال تسبيح از رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  ثابت  شده  است و  در صحیح  بخاری  و مسلم  از حدیث  عائشه  رضی  الله  عنها  وارد  شده  است  که می  فرماید: ( كان  النبي  صلى  الله  عليه  وسلم  يكثر أن يقول في ركوعه وسجوده: سبحانك اللهم ربنا وبحمدك اللهم اغفر لي يتأول القرآن)يعني: (رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  در رکوع  و سجده  هایش به قرآن عمل می کرد و این ذکر را  زیاد می فرمود: ( سبحانك اللهم ربنا وبحمدك اللهم اغفر لي يتأول القرآن)یعنی: (پرودگارا  تو پاک  و  منزه  هستی  و تو را ستایش  می کنم  پروردگارا مرا ببخش)*
بنابراین نمازگزار باید در حال  رکوع بيشتر  به  تعظيم  خداوند  بپردازد  و در حال  سجده  بیشتر  دعاء  کند  و الله أعلم.
*مفهوم (یتاول  القرآن )یعنی: (به  قرآن عمل  می کرد) در روایت  فوق  این  است  که  رسول الله  صلی  الله  عليه  وسلم  به  مضمون  آیه: (فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ)يعني: (-ای  پیامبر-پرودگار  خود  را تسبیح  کن  و ستایش  کن  و از او طلب  آمرزش  بخواه)النصر/۳ عمل می کرد.

برادرتان:
شیخ  دکتر/خالد  المصلح  
۱۴۲۴/۱۰/۲۰ هجری  قمری