الحمد لله و صلي الله و سلم و بارك علي رسول الله و علي آله وصحبه.أما بعد:
در پاسخ به پرسش شما از خداوند طلب توفیق کرده و می گوییم:
خداوند متعال در مورد شخصی که در ماه رمضان دچار بیماری شده است می فرماید: (فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ) یعنی: (پس هر یک از شما-که در ماه رمضان بیمار یا مسافر- باشد ( به اندازه روزهایی که روزه نگرفته است) درروزهای دیگر روزه بگیرد )البقرة/١٨٤ و در آیه دیگر می فرماید: (وَمَنْ كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۗ يُرِيد)يعني: (و هر فردی که بیمار یا در سفر باشد باید -به اندازه روزه هایی که روزه نگرفته است- در روزهای دیگر روزه بگیرد)البقرة/١٨٥ بنابراین خداوند متعال به بیمار اجازه داده است تا روزه اش را باز کند و در روزهای دیگر قضای آنها را به جا بیاورد و اگر روزه گرفتن برای بیمار طاقت فرسا باشد و یا موجب تشدید بیماری یا طولانی شدن دوره بهبودی وی بگردد در این شرایط برای بیمار جایز است تا روزه اش را باز کند لذا هرگاه یکی از سه ویژگی مذکور در یک بیماری موجود باشد برای بیمار جایز است تا روزه اش را باز کند:
اول اینکه: روزه گرفتن موجب تشدید بیماری بگردد، دوم اینکه: روزه گرفتن موجب تاخیر بهبودی بیمار بشود و سوم اینکه: روزه گرفتن برای بیمار غیرقابل تحمل و طاقت فرسا باشد؛بنابراین اگر طبق تشخیص پزشکان امید بهبود بیماری وجود نداشته باشد در این صورت بایستی بیمار در ازای هر روز به یک مستمند غذا بدهد ولی اگر بتواند در روزهای کوتاه و خنک زمستان روزه بگیرد در این صورت به او توصیه می کنیم تا صبر کند و در فصل زمستان-که روزها کوتاه و هوا خنک- است قضای روزه های رمضان را به جا بیاورد.
شیخ دکتر/خالد بن عبدالله المصلح
