اگر روزه دار طعم قطره چشم را إحساس کند باید از بلعیدن آن خودداری نماید اما اگر ناخواسته به گلویش رسید مانعی ندارد و روزه اش صحیح است زیرا أولا قطره چشم خوردن و نوشیدن محسوب نمی شود و درضمن غیرعمدی به گلویش رسیده است و اینکه چشم از منافذ معمول ورود آب و غذا به درون جسم محسوب نمی گردد از اینرو همه اقوالی که استفاده از قطره را باطل کننده روزه می دانند صحیح نمی باشند بنابراین اگر روزه دار نیاز به استفاده از قطره چشم داشته باشد- از آن استفاده کند-اما از بلعیدن طعم و مزه ناشی از قطره که به دهانش می رسد خودداری نماید.
