×
العربية english francais русский Deutsch فارسى اندونيسي اردو
صلح، رحمت و برکت خداوند.

اعضای عزیز! امروزه میزان دریافت فتوا ها به پایان رسیده است.

فردا، ساعت 6 صبح، به خواست خدا، فتواهای تازه دریافت خواهند شد.

شما می توانید بخش فتوا را برای آنچه که می خواهید پاسخ دهید یا تماس مستقیم را جستجو کنید

در مورد دکتر خالد المسلم شیخ این شماره 00966505147004

از 10 صبح تا 1 بعد از ظهر

خدا برکت دهد

کتابخانه / خطبه های جمعه / ( ترس از خداوند متعال )

به اشتراک گذاشتن این پاراگراف WhatsApp Messenger LinkedIn Facebook Twitter Pinterest AddThis

عرض:4134
- Aa +

ای کسانی که به الله و پیامبرش- علیه  الصلاة  والسلام-  ایمان  آورده اید:

تقوای الله را پیشه کنید  و از مجازات و عذاب و خشمش بهراسید زیرا  خداوند  متعال باوجود  آنکه رحمت و شفقت بسياري  دارد، صاحب  عذاب  و مجازات سخت و  شدیدى نيز می باشد و بدانید  که تنها  معبود  برحق الله  است و در نهایت  بسوی او بازخواهیم  گشت؛ خداوند  می فرماید: (نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ(٤٩) وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الْأَلِيمُ(٥٠) يعنى: ( - ای پیامبر- به بندگانم  اطلاع  بده  که من بسیار  آمرزنده و مهربان  هستم(٤٩) و اینکه  عذاب من عذاب  دردناکی است(٥٠))الحجرات/٤٩-٥٠ و خداوند متعال  در کتابش همه ما  را از عذاب  و کیفر  خویش بر حذر  داشته  و می فرماید: (وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ ۗ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ)یعنی: ( و خداوند  شما را از - نافرمانی- خودش-که عامل تحقق مجازاتش است - بر حذر  می دارد و بازگشت همه بسوی اوست)آل عمران/۲۸ امام طبری رحمه  الله در تفسیر  این آیه  می فرماید: (مفهوم  آیه این  است که خداوند شما را از ارتکاب گناهان  و دوست شدن  با دشمنانش می ترساند زیرا  بازگشت شما پس  از مرگ بسوی خداوند  خواهد  بود و در صورتیکه با دستورات  او مخالفت کرده باشید مجازاتی  به شما می چشاند که توان  تحمل  آن را نخواهید  داشت  لذا  تقوای الله را پیشه نماييد  و کاری مرتکب  نشوید که مشمول  مجازات او  بگردید  زیرا  مجازات خداوند  بسیار  سخت  و شدید است) جامع  البيان فی تفسير  القرآن٥/٣٢٠

ای مؤمنان:

  ترس  از خداوند متعال یکی از شروط  کامل شدن ایمان می باشد  و به همین  دلیل است که به هراس از خود را به بندگانش دستور  داده و  می فرماید: (فَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ) يعنى: ( پس- تنها- از من بترسید) النحل/٥١ و همچنین  می فرماید: (فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِي) يعنى: ( لذا از آنها نهراسيد  و - تنها- از من بترسید)البقرة/١٥٠

علاوه  بر آنکه هراس از خداوند  شرط  کمال  ایمان  می باشد شرط صحت  ایمان  نیز است  زیرا  خداوند می فرماید: ( فَلَا تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ) يعنى: ( اگر ایمان  دارید از آنها  نهراسيد  و تنها از من بترسید) آل عمران/١٧٥

ای مؤمنان؛ خداوند  متعال شما را از احساس امنیت داشتن نسبت به عذاب  و مجازاتش برحذر  داشته  و فرموده  است: ( وَهُمْ يُجَادِلُونَ فِي اللَّهِ وَهُوَ شَدِيدُ الْمِحَالِ) یعنی: (و آنان در - توحید- خداوند مجادله می کنند درحالیکه  خداوند  دارای قدرت بی نهایت و  کیفری بسیار دردناک است)الرعد/١٣ و خداوند می فرماید: (أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ يَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (٤٥) أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُمْ بِمُعْجِزِينَ (٤٦) أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَىٰ تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ(٤٧))يعنى: (آیا کسانی که مرتکب گناهان می شوند، از اینکه  خداوند  آنها را درون  زمین  فرو ببرد و یا اینکه عذاب الهی از جایی که نمی پندارند به سراغ  شان بیاید  ایمن گشته اند(٤٥) و يا از اينکه آنان را هنگام  رفت و آمدشان هلاک  کند- ایمن  گشته اند-؟ آنها نمی توانند  ما را ناتوان  کنند- و از مجازاتی  که برای شان مقدر کرده ایم فرار نمایند (٤٦) و يا از اینکه  آنها را در یک هراس  تدریجی  قرار بدهد ( و زندگی را به کامشان تلخ  کند) ایمن  گشته  اند-؟ پس -با این حال- پرودگار  شما بی تردید  بسیار  شفیق  و مهربان  است (٤٧)) النحل/٤٥-٤٧

و همچنین خداوند می فرماید: (أَفَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَنْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا بَيَاتًا وَهُمْ نَائِمُونَ(٩٧)أَوَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَنْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا ضُحًى وَهُمْ يَلْعَبُون(٩٨)أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ ۚ فَلَا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ(٩٩))يعنى: ( آیا ساکنان  سرزمین  ها از اینکه  عذاب  ما شب هنگام ودر حالیکه خواب هستند  به سراغ  شان بیاید ایمن  هستند؟(۹۷)آیا ساکنان  سرزمین  ها از اینکه عذاب ما هنگام  روز  و در حالیکه  سرگرم  بازی ( دنیا) هستند به سراغ  شان بیاید  ایمن  اند؟(۹۸)آیا از مجازات غافلگیرکننده خداوند ایمن شده  اند؟-أما- تنها زیانکاران  اند  که از مجازات  ناگهانی  خداوند  ایمن  می شوند (۹۹))الأعراف/٩٧-٩٩

ای مؤمنان؛ ترس  از خداوند  متعال یکی از بزرگ ترین  عبادت ها و مهمترین  عوامل نزدیک  کننده  انسان  به خداوند  می باشد  زیرا مانعی در بین  انسان  و نافرمانی  خداوند تلقی می شود  که حقیقتا نیازمند  آن هستیم  زیرا  تحقق  این امر موجب  خوش  عاقبتی  در دنیا  و آخرت  می گردد؛ بنابراين ترس و هراس از خداوند متعال باعث  می شود تا بنده  دست از گناه  و نافرمانی  خداوند  بکشد  و بسوی  اطاعت و عبادت  او روی  بیاورد  که نتیجه  مذکور،  اساس  همه  فضیلت  ها و اصلی ترین  سبب نزدیک  شدن به خداوند  متعال  می باشد.

ای مؤمنان؛ ترس از خداوند  متعال دل ها را از خواب غفلت  بیدار  می کند و موجب پندپذیری آنها می گردد و آنها را در برابر آیات  قرآن هوشیارتر  و شنواتر می گرداند زیرا خداوند  می فرماید: (مَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ(٢) إِلَّا تَذْكِرَةً لِمَنْ يَخْشَىٰ(٣)) یعنی: (- ای پیامبر- ما قرآن را برای شما نفرستاده  ایم تا- به سبب ایمان  نیاوردن کافران  و مشرکان- خود را به مشقت و سختی بیندازی(۲) بلکه- هدف  از نزول آن این است که- پند و اندرزی برای کسانی که از خداوند  می ترسند  باشد (۳))طه/۲-۳ و  همچنین خداوند  می فرماید: (اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَابًا مُتَشَابِهًا مَثَانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَىٰ ذِكْرِ اللَّهٍِ)يعنى: ( الله ذاتى است که بهترین  سخن ( قرآن) را فرستاده است- و آن- کتابی  است که - از نظر معنا  و مفهوم همگی- مشابه  همدیگر  هستند- و مفاهیم  آن- به صورت  مکرر  در جاهای  متعدد تکرار شده اند که با تلاوت  آن، پوست کسانی که از پرودگار شان می ترسند  به لرزه  می افتد  و سپس پوست و دل های شان  با یاد خدا  نرم می شود- و به آرامش  می رسد))الزمر/٢٣

ای مؤمنان؛ ترس از خداوند  متعال یکی از نشانه های بارز  بندگان  پرهیزکار خداوند است زیرا  خداوند  میفرماید: (إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ) يعنى: ( تنها مؤمنان  هستند  که وقتی یاد خداوند برده  می شود دل های شان بیمناک می گردد و زمانی که آیات  او بر آنان  تلاوت می شود بر ایمان شان  افزوده  می شود و -  مؤمنان تنها- بر پرودگارشان توکل  می کنند)الأنفال/۲ أمام طبری  رحمه  الله در تفسیر  این آیه  می فرماید: ( مؤمن کسی است که باشنيدن  نام خداوند قلبش لبریز  از خوف  او می شود و از دستوراتش  پیروی می کند  و به ذکر و ستایش او می  پردازد زیرا  از او می ترسد و نمی خواهد مشمول  عذاب  و مجازات  او گردد) جامع  البيان فی تفسیر القرآن٢٧/١١

ای مؤمنان: با وجود آنکه رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم از ویژگی ها و موهبت های الهی بسیاری برخوردار  بود اما بیشتر از همه  از خداوند  می ترسید  بطوریکه  در صحیح بخاری  و مسلم از ام المؤمنين  عائشة  رضي  الله  عنها روایت شده است که رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم  فرمود: ( فوالله  إني  لأعلمكم بالله  و أشدكم له  خشية) یعنی: ( سوگند  به خدا که من آگاه ترین شما نسبت  به خداوند و ترسان ترین تان از او هستم) صحیح  بخاری  حدیث٦١٠١ و صحيح  مسلم  حديث  ٢٣٥٦

و از عبد الله  بن الشخیر رضی  الله  عنه  روایت  است گفت: ( أتيت  النبي  صلى  الله  عليه  وسلم  و هو يصلي  و له  أزير  كأزير  المرجل  من البكاء) یعنی: (نزد رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  رفتم  و ایشان  در حال  ادای  نماز  بود که  در اثر گریه اش صدایی  همچون  جوشش  دیگ - از سینه  اش- شنیده  می شد)مسند  امام  احمد حدیث١٥٨٧٧

اي مؤمنان؛ با وجود آنکه گناهان  گذشته  و آینده رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم مورد  آمرزش  قرار  گرفته بود اما ترس ایشان را در مقابل خداوند مشاهده  نمودید و آموختید که چگونه در راستای  اطاعت  و پیروی  از پروردگارش کوشا  بود تا جاییکه بیشترین  دعای  ایشان هم در تحقق  همین امر بوده  و می فرمود: ( يا مقلب  القلوب  ثبت  قلبي  علي  دينك) یعنی: (ای دگرگون  کننده  قلب ها، قلب مرا بر دین خود استوار  گردان) اين روایت را امام ترمذی درسنن خویش حدیث (٢١٤٠) روایت کرده و سند آن را " حسن" دانسته  است؛ و در صحیح مسلم  از عبدالله  بن عمرو  بن العاص  رضی  الله  عنهما  روایت  شده است که رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم  در دعای  خویش  می فرمود: ( اللهم  مصرف  القلوب  صرف  قلبی  علی  طاعتك) یعنی: ( ای پروردگاری  که دل ها را- از حالتی به حالت دیگر- تغییر  می دهی، قلب مرا بسوی اطاعت  از خود سوق  بده) صحیح مسلم  حدیث (٢٦٥٤) و صحابه بزگوار  ایشان -رضی  الله  عنهم- نیز به منوال  بودند  طوریکه  در خصوص آنها  گفته است:

إذا ما الليلُ أظلمَ كابَدُوه **** فيُسفِرُ عنهم وَهُم رُكوع

(وقتی که تاریکی  شب فرار رسد در- عبادت  پرودگار- تلاش فراوانی متحمل  می شدند  بطوریکه  از لحظه  رخ نمایی  شب به نماز می ایستادند)

أطارَ الخوفُ نومَهُمُ فقاموا**** وأهلُ الأمنِ في الدنيا هُجوع

(ترس و هراس آنان- از خداوند  و آتش دوزخ- خواب را از آنها می گیرد  و -جهت عبادت  پرودگار  و ادای  نماز- بر می خیزند اما کسانی که خود را - از مجازات  الهی- ایمن  می انگارند شب  را با خواب  سپری می کنند) دیوان  عبدالله  بن مبارك صفحه١٤

آری؛ زندگی اصحاب  رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  و مسیر شان در راستای  حرکت بسوی خداوند  مملو  از پندها  و اندرزها است بطور مثال: سیدنا  ابوبکر  صدیق  رضی  الله  عنه  که  بزرگ ترین  شخصیت اسلام  بعد از رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم  می باشد و بشارت بهشت را  از سوی رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم دریافت  کرده است اما آن چنان  از خداوند  می ترسید  که هنگام  ادای نماز  همانند چوبی  نصب شده  و بی حرکت  در مقابل پرودگارش می ایستاد.

و سیدنا  عمر رضی  الله  عنه  با وجود اینکه از سوی رسول  الله صلی الله  عليه  وسلم  بشارت به بهشت داده  شده بود اما با این حال وقتی  روزی  سوره  طور را تلاوت  می کرد، به آیه: (إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ) یعنی: ( بی تردید عذاب  پرودگارت محقق خواهد شد) الطور/۷ رسید و آنقدر گریه  کرد تا بیمار گشت تا جاییکه مردم  به عیادتش  می رفتند و ایشان  در بیماری  ای که منجر به شهادت  شان  شد به فرزندش  می فرمود: ( وای برتو گونه  ام را بر روی زمین قرار بده تا شاید  خداوند  به من رحم  کند) المحتضرين (٤٧)

و سیدنا  عثمان  رضی  الله  عنه  هنگامی  که بر روی قبری  می ایستاد آنقدر می گریست  تا ریش اش خیس  می شد.

 وسایر  صحابه  رضی  الله  عنهم  نیز  به همین  منوال  بوده  اند  زیرا  در صحیح بخاری  و مسلم  از أنس  رضی  الله  عنه  روایت  شده  است گفت: ( خطبَ رسولُ الله  صلى الله عليه وسلم  خطبةً ما سمعتُ مثلَها قطْ، فقال: «لو تعلمون ما أعلمُ لضحِكتُم قليلاً ولبَكيتُم كثيراً» قال أنسٌ: فغطى أصحابٌ رسولِ الله  صلى الله عليه وسلم  وجوهَهم ولهم خنين)یعنی: ( رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  خطبه ای ایراد  فرمود  که مانند آن را هرگز نشنیده  بودم و طی آن فرمود : ( اگر آنچه را که می دانم  شما نیز  می دانستید قطعا  کمتر  می خندیدید  و بیشتر  گریه  می کردید)صحیح بخاری حدیث (١٠٤٦) و صحيح مسلم حديث (٩٠١)؛ انس رضی  الله  عنه می گوید: اصحاب  رسول  الله  صلى  الله  عليه وسلم بعد از شنیدن  سخن  مذکور چهره های خود را پوشاندند  و صدای  گریه  شدیدی  از آنها برخاست)

خداوند  از همه  صحابه خشنود  باشد؛ چقدر کارهای شان شایسته و خالصانه  بود که حتی ذکر اعمال شان احساس گوارایی  در انسان  ایجاد  می کند.

ای مؤمنان؛ اینها نمونه  هایی از ترس و هراس کسانی بودند  که مشمول  رضایتمندی و آمرزش  خداوند قرار گرفته و برخی از آنها  بشارت  بهشت را دریافت نموده اند.

ای کاش می دانستم  که چه  پاسخی  به خداوند  خواهیم  داد در حالیکه دل های مان  سخت  شده  و به جای  ترس  و هراس از خداوند و مجازات او، سرخوش و  ایمن  گشته  ایم طوریکه  نه از نزدیک شدن مان به مرگ  می ترسیم  و نه  از آیات  قرآن  عبرت  می گیریم و لاحول  قوة  الا بالله.

خطبه  دوم:

تقوای  الله  را پیشه  کنید  و بدانید که یکی از بارزترین  نشانه  های  تحقق  ترس  از خداوند  متعال این است که  احساس عدم  امنیت  از عذاب  و مجازات  خداوند همواره همراه انسان باشد زیرا  خداوند  می فرماید: (إِنَّ الَّذِينَ هُمْ مِنْ خَشْيَةِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ(٥٧) وَالَّذِينَ هُمْ بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ(٥٨) وَالَّذِينَ هُمْ بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ(٥٩) (وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوْا وَقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَىٰ رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ(٦٠)) يعنى: (- مؤمنان- کسانی هستند  که از خوف پرودگارشان بسیار هراسان اند (٥٧) و به آیات  پرودگارشان ایمان  دارند(٥٨) و به پرودگارشان شرک نمی ورزند(٥٩) و کسانی هستند که - زکات و صدقات و سایر خیرات- را آنطور که باید بدهند  می دهند  اما - با این حال- قلبهای شان از اینکه  بسوی خداوند- جهت حساب و کتاب-  باز می گردند در هراس است(٦٠)) المؤمنون/٥٧-٦٠

ای مؤمنان؛ این توصیف  کسانی  است که کارهای شایسته را خالصانه  برای خداوند  انجام  می دهند  و ظاهر و باطن شان را در مسیر اطاعت و بندگی خداوند صیقل داده اند اما با این حال از مجازات  و عذاب  الهی ایمن  نیستند و دل های شان از روزی  که جهت  حساب  و کتاب  بسوی پرودگارشان  بازگردانده  می شوند  لبریز  از خوف  و هراس  است.

عملکرد  رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم مبنی بر خوف  و هراس  ایشان  در برابر خشم و عذاب  خداوند تفسیر عملی از آیه  مذکور  را برای ما بیان می کند  بطوریکه در صحیح مسلم  از ام  المؤمنين عائشة  رضي  الله  عنها  روایت است گفت: ( إذا كان يومَ الرِّيحِ أو الغَيْمِ عُرِف ذلك في وجهِه، وأقبلَ وأدبرَ فإذا مَطَرت سُرَّ به وذهبَ عنه ذلك، قالت عائشةُ: فسألتُه؟ فقال: إني خشيتُ أن يكونَ عذاباً سُلِّطَ على أُمَّتي) یعنی: ( رسول الله صلی الله علیه وسلم در روزهایی  که باد می وزید و یا ابری بود - مضطرب  و نگران- می شد تا جاییکه این نگرانی از آثار چهره ایشان فهمیده  می شد و مدام  از خانه  بیرون  می رفت  و داخل  می شد و هنگامی که باران  می بارید  خوشحال  می گشت  و نگرانی اش برطرف  می شد؛ ام  المؤمنين  عائشة  رضي  الله  عنها  می فرماید: علت این موضوع  را از ایشان  سؤال کردم  و فرمود: ترسیدم- ابر یا باد-  عذابی  باشد که بر امتم  مسلط  شده است)صحیح مسلم  حدیث (۸۹۹)

و در روایت دیگری  که در صحیح بخاری نقل شده  است می فرماید: ( يا عائشةُ، ما يؤمِّنُني أن يكونَ فيه عذابٌ، وقد عُذِّب قومٌ بالرِّيحِ، وقد رأى قومٌ العذابَ، (قَالُوا هَذَا عَارِضٌ مُمْطِرُنَا)یعنی: ( ای عائشه اگر در آن عذاب وجود داشته  باشد چه چیز  مرا در امن و أمان نگه  می دارد؟ قومی با باد مورد  عذاب  واقع شده اند و قومی عذاب  را - در قالب ابری- مشاهده  کردند  و گفتند: ( قَالُوا هَٰذَا عَارِضٌ مُمْطِرُنَا ) يعني: ( این ابری است که برای ما باران  می باراند) صحیح بخاری  حدیث (٤٨٢٩)

و هنگامی  که در زمان رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم خورشید گرفتگی  رخ  می داد، ایشان از شدت  نگرانی و بیم و هراس  از عذاب  الهی به سرعت سوی مسجد خارج می شد  و از شدت اضطراب ردایش  را به دنبال  خود می کشید  و با صحابه  رضی  الله  عنهم به نماز طولانی می پرداخت  تا جاییکه  برخی از صحابه  رضی  الله  عنهم  از فرط ایستادن  می افتادند  اما رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  ادامه  می داد و در دو رکعت،  چهار رکوع  و چهار سجده  انجام  می داد و  در یکی از نمازهای کسوف بهشت و جهنم  به او نشان داده شد و بعد از انتهای نماز، خطبه  طولانی  ایراد کرد و در ضمن  آن فرمود: (أيها الناسُ إن الشمسَ والقمرَ آيتان من آياتِ اللهِ لا يخسفانِ لموتِ أحدٍ ولا لحياتِه، فإذا رأيتم ذلك فافزَعوا إلى الصلاةِ وادعوا اللهَ وكبِّروا وتصدَّقوا، يا أمةَ محمدٍ، والله لو تعلمون ما أعلم لضحِكتُم قليلاً ولبَكيتُم كثيراً )یعنی: ( ای مردم  خورشید و ماه  دو نشانه  از نشانه  های خداوند  هستند  و برای مرگ یا زندگی هیچ احدی گرفته  نمی شوند لذا  وقتی   چنین اتفاقی  رخ  داد  به نماز پردازید و جهت رفع  شدن این حالت-  دعاء  کنید  و او را به بزرگی یاد کنید ( الله اکبر بگویید) و صدقه  دهید؛ ای امت  محمد؛ اگر آنچه  را که می دانم  شما هم می دانستید  قطعا کمتر می خندیدید و بیشتر  گریه  می کردید) صحیح بخاری  حدیث (١٠٤٦) و صحيح مسلم (٩٠١) از ام  المؤمنين  عائشة  رضي  الله  عنها؛ و در روایت  دیگری از رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم ثابت شده است که فرمود: ( إنه من آياتِ اللهِ تبارك وتعالى يعتبِرُ بها عبادَه، فينظرُ من يُحدِثُ منهم توبةً) یعنی: ( خورشید  گرفتگی- و ماه گرفتگی- از نشانه  های خداوند  تبارک  و تعالی  هستند  که توسط  آنها  بندگانش  را عبرت می دهد تا بنگرد که از کدامین  آنها  توبه  صادر  می شود)اين حدیث را امام احمد در مسند خویش حدیث (١٩٦٦٥) و حاکم ( ١٢٣٠) از سمرة  بن جندب  رضي  الله  عنه  روایت کرده  اند و امام  حاکم سند آن را " صحیح" دانسته  است.

سبحان  الله؛ سلف صالح ما چه قلب های زلال و پاکی داشته اند و چه اندازه  از خداوند  می ترسیدند  و همواره محبت و بزرگی او را در دل می پروراندند زیرا  نشانه های مذکور تنها قلب هایی  را می توانند  تحت تاثیر خود قرار  دهند  که با خوف  خداوند آباد  شده باشند به دلیل آنکه خداوند  می فرماید: (إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِمَنْ خَافَ عَذَابَ الْآخِرَةِ)يعني: (بی تردید  در این- امر - برای فردی که از عذاب آخرت  بترسد پند و اندرزی  وجود  دارد)هود/۱۰۳ و همچنین  خداوند  می فرماید: (وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ) يعنى: ( و -در سرزمین های ویران شده- برای کسانی که از عذاب  دردناک الهی بیم می دارند نشانه  ای برجا گذاشته ایم) الذاریات/۳۷

ای مومنان؛

هر اندازه  ایمان مان به خدا ضعیف تر  و ترس مان از او کمتر  باشد به همان  اندازه سنگدل تر خواهد شد و میزان گناهان  مان  افزایش  خواهد  یافت زیرا  خداوند می فرماید: (وَكَأَيِّنْ مِنْ آيَةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ) یعنی: ( و چقدر از نشانه ها در آسمان  و زمین  وجود دارد که - آنها را می بینند اما بدون  آنکه از آنها پند  و عبرت بگیرند- از کنارش  می گذرند  و در آنها  نمی اندیشند)یوسف/١٠٥ لاحول  و لاقوة  إلا بالله  و انالله  و انا  اليه  راجعون.

شيخ  دكتر/ خالد بن عبدالله  المصلح

الخوف من الله

مباحث بازدید شده

1.

×

آیا واقعا می خواهید مواردی را که بازدید کرده اید حذف کنید؟

بله، حذف