حکم دعاء براي شخص معين با ذكر نام او در نماز چیست؟ حكم الدعاء لشخص معين؛

الحمدلله  و صلى  الله  و سلم  و بارك  على  رسول  الله  و على  آله  وصحبه.
أما  بعد:با طلب  توفيق  از خداوند  به  پرسش  شما  پاسخ  داده  و می گوییم:اهل علم در مورد جواز دعاء كردن براي  شخص معين با ذكر نام او درنماز اختلاف  نظر  دارند و چندین  قول  ارائه  داده  اند:بیشتر  أهل  علم  معتقدند  که  دعاء  كردن  براي اشخاص  معین و نام  بردن  آنها  در نمازهاي فرض  و سنت  جایز  است  زیرا  از برخي  از سلف  صالح  امت ثابت شده است که  برای  افرادی با ذکر نام های شان در نماز دعاء  کرده  اند  و این  قول  صحیح  مذهب  امام  احمد  است  و ابن  حزم  و دیگران  نیز  قائل  به  آن  هستند و قولی  از امام  احمد  رحمه الله نقل  شده  است که  آن را فقط  در نمازهای  سنت جایز  دانسته  و قولی  از ایشان  نقل  شده  است  که ذكر اسامي افراد  در نمازهای  فرض  و نفل  ممنوع  است و در قول دیگری  نقل  شده  است  که مکروه  است  و این  قول  امام  نخعی و عکرمه مى باشد. اما قول  راجح نزد من این  است  که  دعاء  کردن  برای  افراد  معین  با ذکر نام  آنها  در نمازهای  فرض  و سنت  جایز  است زیرا در صحیح  بخاری حدیث(۸۰۴) و صحیح  مسلم (۶۷۵) از ابوهریره  رضی  الله  عنه  روایت  شده  است: (كان رسول الله صلي الله عليه وسلم حين يرفع  رأسه يقول:سمع الله لمن حمده ربنا ولك الحمد ويدعو لرجال فيسميهم بأسمائهم فيقول اللهم أنج الوليد بن الوليد وسلمة بن هاشم وعياش بن أبي ربيعة والمستضعفين من المؤمنين)یعنی: (هنگامی که رسول الله  صلی  الله  عليه  وسلم  از رکوع  برمی خاست  می فرمود: (کسیکه  الله را حمد و ستایش  می کند، الله صدایش را می شنود؛ پرودگارا  حمد و ستايش  از آن تو است؛-ابوهریره  رضی  الله  عنه  می گوید:-سپس  برای  افرادی با ذکر نام های شان دعاء  می کرد  و می فرمود: (پرودگارا  ولید  بن الوليد و سلمة بن هاشم وعياش بن أبي ربيعة و سایر مؤمنان   مستضعف  را نجات  بده)و این  لفظ  صحیح  بخاری  است  و همچنین  دلیل  دیگری  که بیانگر  جواز  این  مساله  است  حدیثی  است  که  در صحیح  بخاری حدیث (۸۳۵) و در صحیح  مسلم (۴۰۲) از عبدالله  بن مسعود  رضی  الله  عنه  روایت  شده  است  که  رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم  بعد از آنکه کلمات  "تشهد" را ذکر میکند  می فرماید: (ثم ليتخير  من الدعاء  أعجبه  إليه  فيدعو) يعني: (سپس  هر دعایی  را که  دوست  دارد  انتخاب  کند  و پرودگارش را با آن بخواند) و در  صحیح  مسلم  وارد  شده  است: ( ثم  يتخير  من المسألة  ماشاء) يعني: (-بعد از گفتن  کلمات  تشهد- هر دعایی  که  می خواهد  انتخاب  کند و از خداوند  بخواهد) و این  بیانگر آن است که  نمازگزار  می تواند هر دعایی  را که می خواهد در نماز خود انتخاب کند و بخواند به شرطی  که  مضمون  دعایش  قطع  صله  رحم  و گناه  نباشد  و کسانی که  قائل  به  منع  هستند  هیچ  دلیل  و علتی  را در استدلال خود بیان  نکرده  اند.والله  اعلم.

برادرتان:شیخ  دکتر/خالد  المصلح
١٤٢٥/١١/١٣ هجري  قمري