الحمد لله و صلي الله و سلم و بارك علي رسول الله و علي آله وصحبه.
أما بعد:
در پاسخ به پرسش شما از خداوند طلب توفیق کرده و می گوییم:
در صحیح بخاری و مسلم از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که رسول الله صلی الله علیه و سلم می فرماید: (لا تصوم المرأة و زوجها شاهد إلا بإذنه) يعني: (خانمي كه شوهرش نزد او ( در خانه است) تنها با اجازه او می تواند روزه بگیرد)یعنی بانوان تنها با اجازه شوهران شان می توانند روزه بگیرند که البته این در خصوص روزه های مستحب است.
اما در خصوص قضای روزه های واجب، اگر تا شروع رمضان بعدی وقت چندانی باقی نمانده باشد(وقت تنگ باشد)-طبق قول جمهور (اکثریت ) اهل علم باید تا قبل از رمضان قضای آنها را به جا بیاورد- که در این صورت بدون اجازه شوهر هم می تواند قضای آنها را به جا بیاورد اما اگر وقت زیادی تا رمضان بعدی وجود داشته باشد در این صورت باید از شوهرش اجازه بگیرد زیرا چه بسا شوهرش به او نیاز داشته باشد و او در پاسخ بگوید: روزه هستم و اگر شوهرش او را مجبور به بازکردن روزه کند در این حالت دچار مشقت و سختی گردد لذا باید از او اجازه بگیرد.
خلاصه اینکه:
اگر وقت اندکی تا رمضان بعدی باقی مانده باشد -جهت قضای روزه های فرض-نباید از شوهرش اجازه بگیرد اما أدب ایجاب می کند تا به شوهرش اطلاع دهد که روزه خواهد بود اما در قضا کردن روزه های مستحب و هنگامی که وقت تنگ نباشد باید از شوهرش اجازه بگیرد زیرا از ابوهریره رضی الله عنه روایت است رسول الله صلی الله عليه وسلم فرموده است: (لا تصوم المرأة و زوجها شاهد إلا بإذنه) يعني: (خانمي كه شوهرش نزد او ( در خانه است) تنها با اجازه او می تواند روزه بگیرد) و این در حالی است که زن نمی داند آیا شوهرش به او اجازه می دهد یا خیر؟ و چه بسا در مورد فردی است که بیش از یک همسر دارد و در روزی که نزد او نباشد، برای همسری که قصد روزه دارد شاهد (حاضر) تلقی نمی شود زیرا وقتی رسول الله صلی الله علیه وسلم- در روز جمعه- نزد أم المؤمنين جويرية رضي الله عنها رفت و از حال او جویا شد گفت: روزه هستم؛ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: آیا دیروز هم روزه بوده ای؟گفت: خیر؛فرمود: آیا فردا روزه خواهی بود؟ گفت: خیر؛ فرمود: پس روزه ات را باز کن) صحیح بخاری حدیث(۱۹۸۶)-از این روایت بر می آید که جویریه رضی الله عنها از رسول الله صلی الله عليه وسلم اجازه نگرفته بود زیرا رسول الله صلی الله عليه وسلم از روزه بودن ایشان در روز قبل و فردای آن سوال نمود و چه بسا اجازه نگرفتن او به علت حضور نداشتن رسول الله صلی الله علیه وسلم در خانه ایشان بود (یعنی نزد همسر دیگرش بود)زیرا با توجه به حدیث مذکور هنگامی که خانمی قصد ادای روزه مستحب یا قضای آن را داشته باشد، اگر شوهرش شاهد (در خانه حضور داشته باشد) باید از او اجازه بگیرد )یا اینکه- در توجیه اجازه نگرفتن أم المؤمنين جویریه رضی الله عنها از رسول الله صلی الله عليه وسلم- گفته می شود: "اگر خانمی می داند که شوهرش با روزه گرفتن او مخالفتی ندارد و مطلقا به او اجازه می دهد در این صورت نیازی به اجازه گرفتن از او نیست اما در هر حال اجازه گرفتن از شوهر با احتیاط تر و شایسته تر می باشد"
شیخ دکتر/خالد بن عبدالله المصلح
