بسم الله الرحمن الرحيم؛
الحمد لله و صلي الله و سلم و بارك علي رسول الله و علي آله وصحبه.أما بعد:
هیچ دلیلی در قرآن کریم، سنت رسول الله صلى الله عليه وسلم و عمل صحابه مبنی بر اختصاص دادن شب بیست و هفتم رمضان جهت ادای عمره وجود ندارد بلکه این کار از امور نوپیدا در دین تلقی می شود که برخی از مردم بانی آن بوده اند و چه بسا آنان اين کار را جهت کسب فضیلت عمره در رمضان و کسب فضیلت شب بیست و هفتم رمضان که محتمل ترین شب در مورد شب قدر است انجام می دهند از اینرو به آن برادران دو مطلب را گوشزد می کنم تا به اشتباه خود در خصوص این تخصیص پی ببرند:
۱- حدیثی که در فضیلت انجام عمره در ماه رمضان وارد شده است یک شب خاص را مدنظر قرار نداده بلکه این فضیلت در همه ماه رمضان اعم از روز اول آن تا غروب آخرین روز آن وجود دارد زیرا در صحیح بخاری حدیث(۱۷۸۲) و صحیح مسلم حدیث (۱۲۵۶) از طریق عطاء بن أبي رباح و او از عبدالله بن عباس رضي الله عنهما روایت روایت شده است که رسول الله صلی الله عليه وسلم به خانمی از أنصار فرمود: ( إذا جاء رمضان فاعتمري فإن عمرة فيه تعدل حجة) يعني: (هرگاه ماه رمضان فرا رسید عمره انجام بده زیرا عمره گزاردن در ماه رمضان پاداشی معادل حج دارد) اما رسول الله صلى الله عليه وسلم کسب پاداش مذکور را به یک روز معین از رمضان اختصاص نداد و این بیانگر آن است که پاداش ویژه انجام عمره در ماه رمضان در شامل همه ایام ماه می باشد.
۲-بافضیلت ترین عبادت هایی که در شب قدر به انجام آنها توصیه شده است، قیام(زنده نگه دان شب قدر با نماز تهجد، تلاوت قرآن و ذکر خداوند و...) و زیاد دعاء کردن است؛
دلیل قیام: از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که رسول الله صلی الله عليه وسلم می فرماید: ( من قام ليلة القدر إيمانا و احتسابا غفر له ما تقدم من ذنبه) يعني: ( هر فردي که شب قدر را از روی ایمان و امید کسب پاداش اخروی - با انواع عبادت ها- زنده نگه دارد گناهان گذشته اش مورد آمرزش قرار می گیرد) صحیح بخاری (۲۰۱۴) و صحیح مسلم (۷۶۰)
دلیل با فضيلت بودن دعاء در شب قدر: امام احمد در مسند خویش (٢٤٨٥٦) و امام ترمذي در سنن خویش (۳۵۱۳) و سایر ائمه حدیث در کتب شان ، روایتی را از طریق عبدالله بن بریده و او از ام المؤمنين عائشة رضي الله عنها روایت کرده اند گفت: (ای رسول خدا؛ اگر شب قدر برای من محرز شد چه چیزی در آن شب بگویم؟ فرمود: ( قولی: اللهم انك عفو تحب العفو فاعف عنا) يعني: (بگو: پرودگارا قطعا تو بسیار بخشنده و آمرزنده هستی و بخشیدن و آمرزیدن را دوست داری پس از من درگذر و مرا ببخش) و این بیانگر آن است که دعاء کردن در شب قدر در بین صحابه امری متداول و معمول بوده است که عائشه رضی الله عنها از رسول الله صلی الله علیه وسلم سوال می کتد که چه دعایی در آن شب بخواند؟ لذا هیچ اختلافی در بین اهل علم مبنی بر مستجاب بودن و بافضیلت بودن دعای شب قدر وجود ندارد و پرواضح است که بافضیلت ترین دعاي یک بنده در نماز او می باشد زیرا در صحیح مسلم(٤٨٢)از طریق ابوصالح، از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: ( أقرب ما يكون العبد من ربه و هو ساجدفأكثروا الدعاء) يعنى: ( نزديك ترين حالت بنده به پروردگارش زمانی است که او در حال سجده باشد پس در آن حالت زیاد دعاء كنيد) و همچنین از طریق ابراهیم بن عبدالله بن معبد، از پدرش، از عبدالله بن عباس رضي الله عنهما روایت شده است که رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: ( و اما السجود فاجتهدوا في الدعاء فقمن أن يستجاب لكم) يعني: ( و اما در سجده های-خود- بسیار دعاء کنید زیرا- دعاء در حال سجده- سزاوار قبول شدن است)
بنابراین برادران و خواهران خود را سفارش می کنم تا دهه اخیر رمضان را با عبادت هایی که رسول الله صلی الله عليه وسلم توصیه نموده اند زنده نگه داریم و شب های مذکور را در هر کجا که باشیم با جدیت و اخلاص دعاء کنیم اما اختصاص دادن عمره به شب بیست و هفتم رمضان هیچ فضیلت و ویژگی خاصی نسبت به انجام آن در سایر ایام ماه ندارد بلکه تخصیص ادای عمره در شب بیست و هفتم رمضان نوعی بدعت محسوب می شود و از طرفی ازدحام حاصل از این اعتقاد، خشوع و آرامش کافی را در انجام عمره از زائران سلب می کند طوریکه هر یک از آنها می خواهد تا در اسرع وقت عمره اش را تمام کند و خود را از ازدحام موجود نجات بدهد لذا نه امکان دعاء کردن پیدا می کند و نه به آرامشی می رسد بلکه در اثر ازدحام و شلوغی موجود، سایر عمره گزاران را اذیت می کند که چنین عملکردی به هیچ عنوان کار نیکو و پسندیده ای تلقی نمی شود.
برادر شما:
شیخ دکتر/ خالد بن عبدالله المصلح
١٤٢٥/٩/٦ هجري قمري
