الحمد لله و صلي الله و سلم و بارك علي رسول الله و علي آله وصحبه.
أما بعد:
در پاسخ به پرسش شما از خداوند طلب توفیق کرده و می گوییم:
اشکالی که در لباس های مذکور وجود دارد این است که انسان با پوشیدن آنها خود را شبیه به حیوانات می کند و با بررسی نصوص قرآن و سنت مشاهده می کنیم که تشابه انسان به حیوان در همه جوانب تنها در مقام نکوهش وارد شده است طوریکه خداوند می فرماید: (وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِي آتَيْنَاهُ آيَاتِنَا فَانْسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِينَ(١٧٥)وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَٰكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ ۚ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَثْ ۚ ذَٰلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ(١٧٦)) يعنى: ( - ای پیامبر- ماجرای شخصی که( دانش) آیات خود را به او داده بودیم را برای آنان بازگو کن اما او آنها را ترک نمود و- در نتیجه- شیطان بر وی دست یافت و - در نهایت- از گمراهان گشت (١٧٥) اما اگر می خواستیم منزلت او را توسط این آیات بلند می کردیم اما او- خود- را به زمین چسبانید و به دنبال هوی و هوسش افتاد- لذا- مثال او همانند سگ است که اگر به طرفش بروی (دعوتش کنی) زبان از دهان بیرون می آورد و اگر به حال خودش رهایش کنی- بازهم -زبان از دهان بیرون می آورد؛ این مثال افرادی است که آیات ما را باور نمی کنند لذا داستان را بازگو کن تا شاید بیندیشند) الأعراف/١٧٥-١٧٦ و همچنین خداوند می فرماید: (مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ يَحْمِلُ أَسْفَارًا ۚ بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ ۚ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ)يعني: ( مثال آنهايي که مکلف به- ايمان آوردن و عمل کردن- به تورات شدند و سپس حق آن را ادا ننمودند همانند الاغی هستند که با خود کتاب حمل می کند ( ولی چیزی از آنها نمی فهمد) آنهایی که آیات خداوند را باور نمی کنند مشمول بدترین مثال هستند و خداوند ستمگران را هدایت نمی کند)الجمعة/٥ و در صحیح بخاری حدیث (٢٥٨٩) و صحيح مسلم (٦٦٢٢) از طرق گوناگون از عبدالله بن عباس رضي الله عنهما روایت شده است، رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: ( ليس لنا مثل السوء الذي يعود في هبته كالكلب يرجع في قيئه) یعنی: ( برای ما-مؤمنان-شایسته نیست تا- کار زشتی انجام دهیم-و مشمول مثال زشت گردیم؛ فردی که از دادن هدیه اش پشیمان می شود و آن را باز پس می گیرد همانند سگی است که استفراغش را می خورد)این لفظ صحیح بخاری است؛ و از طریق ابوالجوزاء از أم المؤمنين عائشة رضي الله عنها روایت شده است فرمود: ( و ينهي أن يفترش الرجل ذراعيه افتراش السبع) یعنی: ( رسول الله صلى الله عليه وسلم - در نماز- از قرار دادن دست ها به سان حیوانات درنده نهی کرده است)
نصوص مذکور و امثال آن بیانگر آن هستند که مشابهت انسان با حیوان نکوهیده شده است و حد اقل حکمی که علماء در خصوص لباس هایی که به شکل حیوانات هستند داده اند این است که لباس های مذکور مکروه می باشند و برخی از اهل علم بر اساس نصوصی که در آنها مشابهت با حیوانات نکوهیده شده است، هر نوع تشابه انسان به حیوان را مطلقا حرام دانسته اند. والله أعلم.
برادر شما:
شیخ دکتر/ خالد بن عبدالله المصلح
١٤٢٥/١٠/٢ هجري قمري
